Η Άρτεμη είναι η θεά του κυνηγιού, η προστάτιδα των άγριων ζώων, των 
βουνών και των δασών. Ακόμη θεωρείται προστάτης των μικρών κοριτσιών ενώ ο 
δίδυμος αδελφός της Απόλλωνας, των μικρών αγοριών. Κόρη του Δία και της Λητώς, 
γεννημένη πριν από τον αδελφό της στο ξερονήσι της μετέπειτα ονομαζόμενης 
Δήλου, η Άρτεμη βοήθησε την μητέρα της να ξεγεννήσει τον αδελφό της. 

       Μία από τις ομορφότερες θεές της αρχαιότητας γρήγορα έγινε ένα από τα 
αγαπημένα παιδιά του Δία, ο οποίος την θαύμαζε για την επιμονή της και την 
σταθερή υποταγή στα πιστεύω της. Ορκισμένη παρθένα η Θεά Άρτεμη ήταν 
αφοσιωμένη στα πιστεύω της και τιμωρούσε όποιον δεν την σεβότανε ακόμη και 
για μικρό λόγο και χωρίς σχεδόν ποτέ να συγχωρεί. Πολλές ήταν οι ακόλουθές της 
τόσο στην κύρια ασχολία της, το κυνήγι, όσο και γενικότερα στη ζωή. Η Θεά 
απαιτούσε από κάθε ακόλουθό της αλλά και κάθε ιέριά της να δείχνουν τον ίδιο 
ζήλο και αφοσίωση στα πιστεύω και στις αρχές της και ιδιαίτερα στην παρθενία που 
αυτή πρώτη παραδειγματικά φυλούσε. Αρκετές είναι οι περιπτώσεις που κάποια 
ακόλουθός της παρασερνόταν από κάποιον θεό ή θνητό και στην συνέχεια γνώριζε 
την οργή της Άρτεμης και θανατωνόταν. 

       Χαρακτηριστικό παράδειγμα διαφύλαξης της αγνότητάς της ήταν ο μύθος για 
τον κυνηγό Ακταίωνα, ο οποίος την είδε γυμνή να λούζεται. Όταν η Θεά τον 
αντιλήφθηκε, τον μεταμόρφωσε σε αρσενικό ελάφι και έβαλε τα πενήντα του 
σκυλιά που τον συνόδευαν να τον κατασπαράξουν. Έτσι ο Ακταίωνας πέθανε και 
δεν μίλησε σε κανέναν για το τι είχαν αντικρίσει τα μάτια του.

       Η Άρτεμη είχε ιδιαίτερη αδυναμία στα παιδιά και τους εφήβους. Όσοι ζούσαν 
σύμφωνα με τους νόμους και τα πιστεύω της τύγχαναν της εύνοιάς της. 
Χαρακτηριστικά θα αναφέρουμε τον νεαρό κυνηγό και αλογοδαμαστή Ιππόλυτο ο 
οποίος ήταν εξολοκλήρου αφοσιωμένος στη θεά, τόσο που όταν αυτό πέθανε, η 
Άρτεμη έκανε αθάνατο το όνομά του, αλλά και όταν αυτός ζούσε του χάριζε την 
ευημερία και την δόξα.

       Αρκετές είναι οι φορές που η Άρτεμη πολέμησε μαζί με τον αδελφό της 
φανερώνοντας εκτός από την αδελφική αλληλεγγύη, την ιδιαίτερα στενότερη σχέση 
των διδύμων. Μαζί, τιμώρησαν την Νιόβη, η οποία καυχήθηκε για τα πολλά παιδιά 
της, ενώ ταυτόχρονα υποτιμούσε για τα λίγα της παιδιά την Λητώ. Η Νιόβη είχε 
δεκατέσσερα παιδιά, επτά αγόρια και επτά κορίτσια, ενώ όπως έλεγε η Λητώ είχε 
μόνο δύο. Ακούγοντας την περήφανη Νιόβη, τα δίδυμα δεν θα μπορούσαν να την 
αφήσουν ατιμώρητη και με τα τρομερά τους βέλη σκότωσαν η μεν Άρτεμη τα επτά 
κορίτσια, ο δε Απόλλωνας τα επτά αγόρια της, και θα σκότωναν και την ίδια αν δεν 
παρεναίβαινε η Λητώ για να τα σταματήσει.

      Πολεμίστρια θεά η Αρτέμη δεν θα μπορούσε να απουσιάζει από τον τρωικό 
πόλεμο. Η συμμετοχή της στον πόλεμο υπέρ των Τρώων φανερώνεται σε πολλά 
σημεία της Ιλιάδας. Θα αναφερθούμε στο πρώτο, όταν πριν καλά καλά ξεκινήσει ο 
πόλεμος, η θεά φανέρωσε τόσο την παρουσία της όσο και το πιο στρατόπεδο είχε 
επιλέξει. Τα πλοία των Αχαιών δεν μπορούσαν να αποπλεύσουν καθώς δεν υπήρχε 
ούριος άνεμος. Αυτό οφείλονταν στην Άρτεμη, η οποία έτσι τιμωρούσε τον 
Αγαμέμνονα, ο οποίος είχε καταπατήσει ένα από τα ιερά της άλση, στο οποίο και 
σκότωσε ένα ιερό της ελάφι. Η εξοργισμένη θεά απαίτησε προκειμένου να φυσήξει 
ούριος άνεμος, την θυσία της κόρης του Αγαμέμνονα, Ιφιγένειας.